ΛΕΥΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

Πρωινό Δευτέρας και έξω χιονίζει ,το λευκό πέπλο που απλώθηκε από βραδύς  και η παγωνιά κάνει τη μετακίνηση μου αδύνατη .Κάθομαι στον υπολογιστή να δω τα νέα .Ένα ατύχημα στον περιφερειακό ,καραμπόλα  με κατεύθυνση Δυτικά τον κρατά κλειστό από ώρα και η δυσκολία της πρόσβασης επικυρώνεται ,θα μείνω στο σπίτι .Κοιτάζω απ το παράθυρο τις ασπρισμένες στέγες των σπιτιών ,χιονίζει ακόμα ,ο καιρός γκρίζος και αργεί να ξημερώσει.

Πέφτω σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία  ,μου φαίνεται γνώριμη, οικεία και την κοιτάζω επίμονα .Μου θυμίζει πολλά ,άναρχα το μυαλό ταξιδεύει από εδώ κι από εκεί .Τσαλαβουτάει ψάχνοντας  στις μνήμες και σκαλίζοντας ανασύρει εικόνες πότε ευχάριστες και πότε δυσάρεστες .Θέλω να  φύγω και νοιώθω εγκλωβισμένη σε ενα λευκό κελί ,εσωστρέφεια και παγωνιά με τυλίγουν .Σήμερα τα χρώματα είναι άσπρο της αδιαφορίας και της απάθειας ,γκρίζο της θλίψης και της μελαγχολίας.  Λένε πως τα μεγάλα ταξίδια τα κάνεις με το νου και με τη σκέψη πηγαίνεις όπου θελήσεις .Πιάνω την ενδοσκόπηση με αρωγό τον Καζαντζάκη ,και ξεκινώ το ταξίδι μου δραπετέυοντας .

 "Δεν κάνουμε  άλλο  ταξίδι  παρά  γύρω  από  την  ψυχή  μας  ή το πολύ - πολύ  μέσα  στη  ψυχή μας.  Δεν  βρίσκουμε  στην  άλλη   άκρη του κόσμου, στις πιο παράξενες ξωτικές χώρες παρά την ίδια μας την εικόνα" 

 "Τέλεψα,  όλες μου τις θητείες, είμαι ένας λεύτερος άνθρωπος, δεν έχω καμιά ψευδαίσθηση, δεν  ελπίζω  τίποτα,  απέχω  από  τον αγώνα όχι από ραθυμία ή δειλία, παρά γιατί ξέρω" 

"Τι ξέρεις;" 

"Το τέλος όλων των πραγμάτων....... Ναι ήξερα όλα αυτά τα συνθήματα, τ' αυτιά μου τα ' χανε χορτάσει, μα είδα πίσω από τα λόγια αυτή την αγυρτεία και το κενό".

"Δεν είμαι καλός , δεν είμαι αγνός, δεν είμαι ήσυχος. Αβάσταχτη είναι η ευτυχία και η δυστυχία μου, είμαι γιομάτος άναρθρες φωνές και σκοτάδι. Δεν είμαι φως, είμαι η νύχτα, μα μια φλόγα λογχίζει ανάμεσα στα σωθικά μου και με τρώει, είμαι η νύχτα που την τρώει το φως. Αγάπα τον κίνδυνο, τι είναι πιο δύσκολο; αυτό θέλω. Να 'σαι ανήσυχος αφχαρίστητος απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντάει βολική να τη συντρίβεις".

(Καζαντζάκης ,αποσπάσματα)