ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ

 

"Τι έχεις; "

" Τίποτα... μία κατάθλιψη"

" Ξέρεις τι είναι η κ α τ α τ ο ν ί α; Ξέρεις; Ξέρεις; ... είναι ο πρίγκιπας της ερήμωσης... ο πρίγκιπας του κενού..."

Οι ήρωες του Πίντερ είναι πάντοτε τοποθετημένοι και κλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου, ενός γραφείου, ενός σπιτιού. Εγκλωβισμένοι. Περιορισμένοι. Και μέσα σε αυτόν τον πάντοτε πεπερασμένο χώρο προσπαθούν να ανιχνεύσουν και να βρουν καινούριες ή παλιές διαστάσεις του πάντοτε άπειρου χρόνου. Σαν ένα μόνιμο παιχνίδι του Χώρου με τον Χρόνο . Το σκηνικό των έργων του σαν ένα μόνιμο ρινγκ ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πάντοτε αντιπάλους. Ποιος από τους δύο τελικά θα υπερισχύσει. 

Οι ήρωες του Πίντερ ξαφνικά παύουν να μιλούν. Σιωπούν. Αυτές οι διαρκώς παρούσες παύσεις και σιωπές μέσα στον λόγο του είναι σαν επιμελημένες προσπάθειες ανασύνταξης του Χώρου, του Χρόνου και του Λόγου. 

Λόγος δεν είναι μονάχα αυτό που εκφωνείται. Αλλά κυρίως -στις κρίσιμες στιγμές τουλάχιστον της επικοινωνίας- αυτό που δεν τολμά να λεχθεί. Το άφατο. Το οριακό. Αυτές οι διάσπαρτες ρωγμές ανάμεσα στον εκφωνημένο λόγο του δεν καταστέλλουν τη δράση. Αντιθέτως την πυροδοτούν προς νέες οδούς. Διακτινίζουν τη δράση του και την επαναπροσδιορίζουν. Διαθλάσεις του λόγου και διακτινισμοί του.

enet.gr

Το ταξίδι στη σιωπή (Χάρολντ Πίντερ) 

H ΕΥΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

  

Η Εύα περπατούσε στους κήπους του Παραδείσου με μια πολύ θλιμμένη έκφραση στο πρόσωπο της. Ξαφνικά, άκουσε τη φωνή του θεού να τη ρωτάει:

-Τι δεν πάει καλά στη ζωή σου; 

Η Εύα απάντησε ότι δεν είχε με ποιον να μιλήσει.

Ο θεός, που ήθελε να τη βλέπει ευτυχισμένη, είπε ότι μπορούσε να δημιουργήσει έναν σύντροφο για εκείνη, τον οποίο θα ονόμαζε «άντρα».

-θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να μην είσαι μόνη, συνέχισε ο θεός, αλλά ακόμα κι έτσι δεν υπόσχομαι πολλά, καθώς εσύ έχεις ήδη πάρει τα καλύτερα στοιχεία και δεν πρέπει να πλάσω δύο ίδια πράγματα. Το καινούριο αυτό δημιούργημα μου θα είναι ατελές, θα του λείπει ένα πλευρό, θα λέει πολλά ψέματα και, όταν αισθάνεται ανασφάλεια, θα φέρεται υπεροπτικά.

-Κανένα προτέρημα; 

-Σκέφτομαι. Ίσως, για να μην ανησυχείς για την τροφή, θα είναι πιο επιδέξιο όταν θα χρειάζεται να κυνηγήσει ζώα. Ωστόσο, μην σου προκαλέσει εντύπωση αν θα είσαι αναγκασμένη να ακούς διάφορες ιστορίες για τις ικανότητες και το θάρρος του πριν τα παραδώσει για να φαγωθούν. 

-Τουλάχιστον θα σκοτώσει λιγάκι τη μονοτονία αυτού του Παραδείσου, είπε η Εύα. 

-Συμφωνώ, θα φέρεται όμως σαν παιδάκι και θα διασκεδάζει με ανοησίες, παραδείγματος χάριν καβγαδίζοντας και κλοτσώντας μια μπάλα. 

-Ακόμα κι έτσι θα είναι καλύτερα από το να είμαι μόνη μου όλη μέρα, επέμεινε η Εύα.

Ο θεός σκέφτηκε και ξανά σκέφτηκε και τέλος είπε:

-Εντάξει. Όμως, επειδή εκτός απ" όλα τα άλλα θα είναι και πολύ ματαιόδοξος, πρέπει να θέσω έναν όρο. 

-Και ποιος είναι αυτός; 

-Πρέπει να τον αφήσεις να πιστεύει ότι δημιουργήθηκε πρώτος.

( Koέλιο )

Η ΚΙΘΑΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΑΙΓΕ

"Εκείνη τη νύχτα, θυμάμαι ...

Έβρεχε στις χούφτες μου τα όνειρα κι εγώ,

έψαχνα τους ουρανούς να ξεδιψάσω!

Πήρα την κιθάρα μου και μέσα απ΄ τον κλαυσίγελό μου,

άρχισα να τραγουδώ!

.....................................

Το πρωί που ξύπνησα, η κιθάρα καταγής, έκλαιγε μονάχη!!!"


(Μάριον Μίντση )

Η ΜΠΟΡΑ

Συννεφιά μας σκεπάζει,

κι ερημιά  μας ταράζει.

Αχ και να ρθει  η ώρα 

που θα φύγει η μπόρα ,

οι σκιές  να σκορπίσουν και πάλι ,

οι καρδιές  να γιομίσουν με χάρη

και το γέλιο θα ανθίσει στα χείλη 

σαν γλυκό της αγάπης σταφύλι 

να μας φέρει χαρά και αγάλι

τα φτερά μας ν ανοίξουνε πάλι.

οι αγκαλιές μας να γίνουν λουλούδι,

τρυφερό της ψυχής μας τραγούδι .

 ( 30/1/2016 )

ΤΑΞΙΔΙ

Θα φτιάξω βαλίτσα που θα έχει μέσα τα απαραίτητα ,

χαρά  , γέλιο και λουλούδια

ήλιο ,ουρανό και θάλασσα . 

Θα βγάλω και τα σκουπίδια στο δρόμο ,

τη θλίψη , τη στεναχώρια, 

τον θυμό και τη μιζέρια ,

και ότι με πόνεσε  .                      
            

Θα κλείσω και τα παράθυρα 

μη μπεί η σκόνη της λησμονιάs, 

θα γυρίσω και το κλειδί 

για να ασφαλίσω όσα αγάπησα. 

Κι ένα γλαστράκι 

στην πόρτα θ αφήσω 

σημάδι επιστροφής.

( 7/11/2015 )