ΘΕΟΣ - ΦΥΣΗ - ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ερχόμαστε στη ζωή με όλη τη γνώση που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε γιατί είμαστε άρρηκτα συνδεδεμένοι με αυτό που μας δημιούργησε και έχει προνοήσει για την επιβίωση μας ,μετά τα θαλασσώνουμε στην πορεία .

Σαν παιδάκι μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον μέσα στη φύση που τα είχε όλα : δένδρα με καρπούς ,χόρτα και νερά για να τραφώ ,πουλιά και λουλούδια για να νιώσω .Πήγαινα σπίτι χορτάτη από φαΐ και γεμάτη χαρά από εικόνες .Γυρνούσα λοιπόν εκεί για λίγες ώρες μόλις σουρούπωνε .Οι εσωτερικοί χώροι με κατέθλιβαν και η παραμονή στο σπίτι ήταν λόγω ανάγκης .Αν μου επέτρεπαν να κοιμηθώ κάτω απ τα αστέρια δεν θα χα κανένα πρόβλημα ,ίσα ίσα μου φαινόταν συναρπαστικό. Η μάνα μου απορούσε και φοβόταν παράλληλα πως ζούσα χωρίς φαΐ. Μα τι να φάω ? τα φαγητά μου φαίνονταν παράταιρα μ αυτό που ήθελε το σώμα .Ήθελα το φρέσκο που έβγαινε από τη γη ,το ξινό ,το ελάχιστα γλυκό ,ακόμα και το λίγο πικρό, έτρωγα ότι έβρισκα τέλος πάντων και όλα αυτά τα έβρισκα στα δένδρα ,σπόρους από τα κουκουνάρια ,αμύγδαλα γλυκά και πικρά ,βερίκοκα ,ροδάκινα ,βατόμουρα ,σύκα ,άγρια σπαράγγια και αγκινάρες ,ζοχιά ,ραδίκια και λάπατα που έμαθα νωρίς να τα ξεχωρίζω και να τα κόβω με το μικρο μου σουγιά και τα πήγαινα στη μάνα μου για να τα βράσει. To σουγιαδακι μου πάντα το κουβαλούσα για να σκαλίζω τα πεύκα και να δακρύζουν ή να φιάχνω μικρές σκαλιστές βαρκούλες που τις έριχνα στο νερό και τις χάζευα που ταξίδευαν αμέριμνες και έφταναν μακρυά μέχρι τη θαλασσα της φαντασίας μου.

Όταν ήρθαμε στην πόλη ένοιωσα έντονα να με ξεριζώνουν από εκεί που ανήκα και έκανα χρόνια να το ξεπεράσω ενώ κάθε βράδυ ονειρευόμουν το μέρος εκείνο .Τώρα μετά από χρόνια ξέρω γιατί αρρωσταίνει ο άνθρωπος που είναι κομμάτι θεϊκό ,γιατί Θεός και σύγχρονη ζωή δεν συμβαδίζουν .






ΣΧΟΛΙΑ PATHFINDER




ΓΙΑΝΝΗΣ JOHNPIT:Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016 5:16 μμ


Ολυμπία καλησπέρα. Ομολογώ δεν περίμενα τέτοιο δέσιμο να έχεις με τη φύση και γενικά τέτοιο κομμάτι στον εσωτερικό σου κόσμο. Θα μου πεις "γιατί" ; Δεν ξέρω.... αυθόρμητα νιώθω ότι αυτό που βίωνες μέσα σου φαντάζει πολύ τολμηρό και προχωρημένο για έναν άνθρωπο και δη μια Γυναίκα. Η Έκπληξη είναι παραπάνω από ευχάριστη σαν συναντά κάποιος τέτοιες σκέψεις και αισθήσεις σαν τις δικές σου. Στη συνέχεια βάζεις μια σύγκριση, μια αντιπαράθεση. "Θεός" και "σύγχρονη ζωή". Δεν είναι "καθαρό" πως προσεγγίζεις εδώ το θέμα "θεός". Αν με αυτό το βίωμα εννοείς τη Φύση, την ατμόσφαιρά της, το δημιούργημά της, όπως το περιέγραψες σαν το ζούσες από κοντά, τότε ναι υπάρχει μια αντιπαράθεση μεταξύ Φύσης και σύγχρονης ζωής. Αυτό που καθιερώθηκε σαν "σύγχρονη ζωή", δηλαδή ένας σκλαβωμένος άνθρωπος στα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς για να ζήσει με όλο και λιγότερο ελεύθερο χρόνο, χωρίς καλλιέργεια σκέψης, επικοινωνίας, ζωής σε αρμονικό φυσικό περιβάλλον, τότε ναι αυτό δεν χωράει μέσα στη φύση. Είναι έκτρωμα. Και ως τέτοιο είναι που οδηγεί τους ανθρώπους στην κατάθλιψη και στις συμπεριφορές επιθετικότητας. Πολύ ωραίο και σημαντικό το θέμα σου σήμερα καλή μου. Όμορφο απόγευμα.




Oly Glowworm:Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016 5:30 μμ


Ειναι η αρχετυπικη γνωση για τη φυση και τη διασυνδεση μαζι της που εχουμε ολοι ερχομενοι στη ζωη και την οποια χανουμε μεγαλώνοντας διοτι παρεμβαλλεται ο συγχρονος τροπος ζωης που μας επιβαλλεται στην πορεια .Αν δεχθουμε οτι ο ανθρωπος ειναι θεικο δημιουργημα κατ εικονα και καθ ομοιωση τοτε φερει κατι θεικο και ο Θεος κατι ανθρωπινο και εφοσον ο ανθρωπος ειναι μερος της φυσης και ο Θεος ειναι μερος αυτης .Δεν ξερω πως να το εξηγησω αλλιως ,αλλα Θεος _ φυση _ ανθρωπος εχω την αντιληψη οτι ειναι ενα και το αυτο, αδιασπαστο και αδιαιρετο με συνδετικους κρικους αγαπης και οσο απομακρυνεται το ενα απο το αλλο τοσο χανεται η ουσια και η χαρα της ζωης .Καλο απογευμα Γιαννη ευχαριστω .




maria nikita:Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016 6:23 μμ


καλσπερα ολυμπια υπεροχη η φυση αναντικαταστατη! μακιαααααα




βιργινια .:Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016 10:03 μμ


Αυτό με τους καρπούς των δέντρων να τα κόβεις όποτε θέλεις, άσε που όταν βγάζουν λουλούδια για να δέσουν τους καρπούς ευδιάζει όλο το χτήμα. Αχ τι δεν θα έδινα να πάω να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου στο νησί...αχ... Καλό βράδυ Oly!




Oly Glowworm:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 0:02 πμ


Ax αυτό το αχ ....πόσες φορές δεν ονειρεύτηκα λιγότερες ανέσεις αλλά μια ανθρώπινη και βιώσιμη ζωή ,ζωή που αξίζει να τη ζεις με αυτάρκεια αλλά και σεβασμό στη μητέρα φύση .Καληνύχτα βιργινία μου, καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα να έχεις !





Μάνια Σ:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 5:06 πμ



Μάλιστα. Η ανιψιά μου σήμερα μου έστειλε το εξής μέιλ "Εχω μια εργασια για αυριο στη Τεχνολογια και ηθελα να σε ρωτησω κατι! Ποσο εχει αλλαξει ενα μεσο μεταφορας πχ αυτοκινητο η ενα μεσο επικοινωνιας πχ τηλεφωνο απο τοτε που ησουν μικρη και ποσο εχει επιρεασει αυτο τη ζωη σου? Στο γραφω αυτο γιατι η μαμα δεν μου λλεει διοτι λεει οτι δεν ξερει πλιζ απαντα οσο γρηγορα γινεται" Δεν θα σου γράψω τι της απάντησα. Είναι και πολλά!

Ομορφες όλες οι παιδικές σου εικόνες.

Πάμε για τις πολυλογίες μου τώρα, λογάκια

Η Φύση είναι ένα μόνο μικρό κομματάκι του Θεού Το σώμα μας είναι ένα μικρό τόσο δα κομματάκι της Φύσης. Ο Άνθρωπος δημιουργήθηκε από μια Πνοή με σκοπό να ταξιδέψει μέχρι να συναντήσει την Δημιουργία. Ο άνθρωπος είναι αυτός που πια δεν είναι νεαρός που κοιτάζει προς τα πάνω πάντα και πράττει μετά από σκέψη και εξέταση των όσων βλέπει. Αυτή είναι η φύση του

Ολα καλά θα πάνε Μπίτσα μου είμαστε μια κάψουλα της Φύσης που σκοπό έχει να φύγει από τη Γη με όλες τις πληροφορίες Της μέσα μας ... Βλέπεις γνωρίζει και γνωρίζουμε πως ο ήλιος (μοναδική πηγή φωτοσύνθεσης) είναι ένας αστέρας G2. Ο χρόνος ζωής ενός αστέρα G2 της κύριας ακολουθίας είναι περί τα 10 δισεκατομμύρια έτη· η ηλικία του Ηλίου μας εκτιμάται στα 5 δισεκατομμύρια.

Τι λες θα τα καταφέρουμε να προλάβουμε και να μαζέψουμε όλη την γνώση της απαραίτητη για την Δημιουργία?

Καλή εβδομάδα




Oly Glowworm:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 7:48 πμ



Σε 5 δις χρονια αν δεν εχουμε βγαλει τα ματακια μας με τα χερακια μας προλαβαινουμε να ταξιδεψουμε το DNA μας σε ενα νεο φιλοξενο πλανητη που θα παιρνει ζωη απο ενα νεαρο αστερα ,ομως εχω την αισθηση οτι παντα κατι θα μας διαφευγει και αυτα θα το καταλαβουμε αρκει να σηκωσουμε το βλεμμα στο ουρανο και να κοιταξουμε ψηλα μια νυχτα σκοτεινη χωρις φεγγαρι μακρυα απο τα φωταυγεια της πολης που μας τυφλωνει κυριολεκτικα και μεταφορικα .Γιατι ειμαστε μερος της φυσης οπως πολυ σωστα ειπες και οχι το "ολον" ή το Ενα και ποτε δεν θαχουμε οοοοολη τη γνωση .Ποσα πολλα πραγματα δεν γνωριζουν σημερα τα παιδια και ποσα αλλα περισσοτερα μαθαινουν και ενα αλλο ειδος ανθρωπου δημιουργειται στοχευμενα στο δυτικο κοσμο .Καποιοι ομως ακομα εχουν ακομα γερα καρφωμενα τα ποδια στη μανα Γη . Μανια μου καλημερα και καλη εβδομαδα !




Lina Lina:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 6:07 μμ



Μεγαλωμένη σε μιαν αυλή της πόλης ανατράφηκα με διαφορετικές εμπειρίες. Το μεγαλείο της φύσης το βίωσα στην ωριμότητα . Ένα κτήμα στην άκρη μιας θάλασσας φραγμένης. Ένας βιότοπος .Ένα απιτάκι στην ερημιά και στην φύση. Ξημέρωμα με ξύπνησαν οι γλάροι που μάλωναν . Βγήκα με το νυχτικό και έπλυνα το πρόσωπό μου με νερό από την θάλασσα . Περπάτησα ξυπόλητη στην παραλία. Ξαφνικά , ένα μωρο , χταπόδι, άρπαξε την άκρη του ποδιού μου νομίζοντάς με μαμά. Έμεινα εκεί. Για πολύν καιρό . Και σημαντικό. Ένα μας σημαντικό και θεϊκό , αν το θέλεις να το ονομάσουμε έτσι είναι αυτό.




Anna Valtzoglou:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 7:04 μμ



Υπέροχο συναίσθημα να είσαι έξω στη φύση και να παίρνεις ανά πάσα στιγμή αυτά που απλόχερα σου χαρίζει... το έζησα για λίγο σαν μικρό παιδί τα καλοκαίρια... καταλαβαίνω τη νοσταλγία σου... είναι όμως τόσο όμορφες οι αναμνήσεις... από γεύσεις, από μυρωδιές.. μου ήρθε η γλύκα από το ροδάκινο στο στόμα... να 'σαι καλά!!!




Oly Glowworm:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 9:32 μμ



Kαλησπερα Λινα ευχαριστω για το σχολιο με τιμα ! και ναι οταν εχεις αυτη την εμπειρια στα παιδικα χρονια ειναι σχολειο ,οταν τη ζεις ως μεγαλος ειναι ευλογια κι αν μπορουσες να ζησεις για παντα ετσι ειναι λαχειο .Ευλογηθηκες λοιπον να ζησεις ως ενηλικη και να εχεις αναλογη εμπειρια που πιστευω θα σου μεινει για παντα αξεχαστη και σου ευχομαι καποτε να επαναληφθει και συντομα μαλιστα .Καλο βραδυ !




Oly Glowworm:Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 9:40 μμ



Καλησπέρα Anna ! πραγματι η μνημη πολλαπλασιαζει τις ευχαριστες εμπειριες η τις εξιδανικει ,ετσι χρωματα ,αρωματα και γευσεις απο το παρελθον εχουν μια αλλη ποιοτητα ...σου ευχομαι να εχεις και παλι τις ιδιες εμπειριες διακοπων ! καλο σου βραδυ !




THEMIS PAR:Τρίτη, 12 Ιανουαρίου 2016 0:00 πμ



Τώρα μετά από χρόνια ξέρω γιατί αρρωσταίνει ο άνθρωπος που είναι κομμάτι θεϊκό ,γιατί Θεός και σύγχρονη ζωή δεν συμβαδίζουν .

Γλυκιά Anna, καλησπέρα και μιας και δεν τα έχουμε πει, φαντάζομαι ότι δεν είναι καθόλου αργά να ευχηθώ, χρόνια πολλά και καλή Χρονιά. Ότι επιθυμείς να φέρει πολλαπλάσιο ο νέος χρόνος. Κατ αρχάς καταπληκτική η αφήγησή σου, ήταν σαν να με τοποθέτησες δίπλα σου, στον όμορφο κόσμο που ζούσες, να με παρέσυρες στις ηδονές μιας απέριττης αλλά τόσο γεμάτης ζωής. Μπόρεσες να με κάνεις να νιώσω το ξαφνικό ξερίζωμα και η ηδονή μετατράπηκε αυτόματα σε οδύνη.

Γλυκιά μου... Δανείστηκα τη παραπάνω καταληκτική σου φράση, για να προσπαθήσω να τη συνδέσω με ένα πολύ γνωστό σε όλους μας μύθο και να προσπαθήσω να παίξουμε λίγο με αυτόν... Ο Μύθος, έχει τον περιώνυμο τίτλο ΓΕΝΕΣΙΣ και είναι, θεωρητικά πάντα, η προσπάθεια ενός ευφυούς ανθρώπου, να ερμηνεύσει, αλλά και να εξηγήσει όσο το δυνατόν πιο κατανοητά, σε απλούς και αγράμματους ανθρώπους, όσα έβλεπαν γύρω τους. Για να μην επεκταθώ, ας μπω στον μύθο και ειδικά στα σημεία που μας ενδιαφέρουν.

1) Ο Θεός μεταξύ όλων των ιδιοτήτων του είναι Πάνσοφος και Παντογνώστης.

2) Έπλασε τον άνθρωπο, όπως καλά λες, όχι μόνο κατ εικόνα Του, αλλά και καθ ομοίωσίν Του.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Α) Γιατί ο Πάνσοφος Θεός, ο οποίος έπλασε τον άνθρωπο καθ ομοίωσίν Του, απαγόρεψε σε αυτόν να λάβει τροφή από του δένδρου της ΓΝΩΣΗΣ; Δεν είναι ΠΑΡΑΛΟΓΟ;

Εδώ, δεν μας ενδιαφέρουν τα πάντα όσα αφορούν στη ΠΔ στη Γένεση, στο Θεό, στη Δημιουργία. Μόνο ίσως η απαγόρευση. Ήταν ένα πείσμα; Ένα καπρίτσιο; Μια δοκιμασία πίστης; Τα πάντα μπορεί να ήταν έως να μην έγινε τίποτα από όλα αυτά. Ίσως όμως να ήθελε ο μύθος να δηλώσει, το ΑΝΕΤΟΙΜΟ του μυαλού των Πρωτόπλαστων για να λάβουν ΓΝΩΣΗ. Τι και αν είχαν σώμα Ανδρός και Γυναικός και τα δυο ολοκληρωμένα (αλήθεια, στον προστατευμένο Παράδεισο, γιατί ο πρώτος άνθρωπος να μην είναι μωρό; Η μήπως ήταν; ). Να η υπόθεση μου μοιάζει σαν ενός τρίχρονου παιδιού που πλησιάζει στην αναμμένη σόμπα. Φωνάζει η μαμά "μη Γιαννάκη θα καείς"... Η μαμά πάει στην κουζίνα ακούει κλάματα! Ο "Γιαννάκης" που δεν ήξερε τι σημαίνει "καείς" ΚΑΗΚΕ και το έμαθε!

Γιατί; Ήξεραν οι Πρωτόπλαστοι τι θα πει "ΠΕΘΆΝΕΤΕ"... Ήξεραν αν αυτό ήταν καλό ή κακό; Πώς να το ξέρουν; Δεν είχαν φάει από το δέντρο της Γνώσης! Μόνο τον απειλητικό τόνο της φωνής καταλάβαιναν. Από αυτόν ήθελαν να απεμπλακούν! Και τα κατάφεραν μια χαρά! ΚΑΗΚΑΝ! Έμαθαν πολλά, έφυγαν από τον Κήπο με τα καλούδια και κατέληξαν στην "Πόλη" με το Μπετόν και τα συσκευασμένα.

Αυτά πάνω κάτω λέει αυτός ο μύθος, γιατί υπάρχουν χιλιάδες άλλοι παρόμοιοι μύθοι, άλλων λαών, που διηγούνται ομοίως τη βιασύνη του ανθρώπου. Μια βιασύνη, που καταλήγει σε καταστροφή της φύσης, μιας και δεν την γνωρίζουμε, αρχίζοντας από τη καταστροφή του ίδιου του ανθρώπου.

Σε καληνυχτίζω θερμά

Θέμης

Υγ Προσωπικά Anna μου, πιστεύω ότι υπάρχουν δύο κυρίαρχες θεωρίες. Η μία ισχυρίζεται ότι ΔΕΝ υπάρχει Θεός. Ας την αφήσουμε αυτή. Πάντως υπάρχει. Η Δεύτερη, ισχυρίζεται ότι υπάρχει...Εδώ τα πράγματα είναι περισσότερο περιπεπλεγμένα. Θεός ναι αλλά ποιος; Εκείνος ο περιγραφόμενος μέσα στη Παλαιά Διαθήκη και σύμφωνα με το Εβραϊκό Δόγμα, όπου ακόμα περιμένουμε τον ΑΝΘΡΩΠΟ Μεσσία; Εκείνος ο περιγραφόμενος μέσα στη Παλαιά Διαθήκη, όπου σύμφωνα με τον Χριστιανισμό ήλθε ο Μεσσίας ως Υιός Θεού, Θεός ο ίδιος; Εκείνος ο περιγραφόμενος μέσα στο Κοράνι, που αποδέχεται τη Παλαιά Διαθήκη κατά τα πρόσωπα αυτής, και αναμένει τον Μεσσία; Καταδειχθείς Θεός από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό όπου το πνεύμα, σύμφωνα με τους Γνώστες Ανθρώπους, εκπορεύεται μονάχα από τον Πατέρα ή καταδειχθείς σύμφωνα με το Καθολικό Δόγμα όπου το Πνεύμα εκπορεύεται και εκ ΤΟΥ ΥΙΟΥ;

Επιτέλους θα αποφασίσουμε; Θα αποφασίσουμε εμείς οι άνθρωποι, τα δημιουργήματα ΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΜΑΣ;

Μήπως σαν τον Έλληνα Δία ή τον Ινδό Βισνού; Μήπως να έχει και λίγο από Θωρ ή Ρα; Καλή μου... Δεν θέλω να αγγίξω τα πιστεύω σου, ούτε να τα επηρεάσω. Τις δικές μου πεποιθήσεις διαπράττω εδώ. Οι Θεοί των Ανθρωπίνων μυαλών, δεν μπορεί παρά να είναι Δημιουργήματα Ανθρώπων. Αλλά ο Πραγματικός Ένας Θεός, στον οποίο όλοι αναφερόμαστε και άλλος φανερά, άλλος κρυφά, προσευχόμαστε, είναι Θεός Δημιουργός και όχι Δημιούργημα. Θεός ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΣ για τα ανθρώπινα μυαλά. Τόσο στο μέγεθος, όσο και στην υπόστασή Του, αλλά και τις δυνατότητές Του... Αλλά ας συνέλθω, είπαμε, δεν γνωρίζω αν υπάρχει, αλλά εφόσον είναι υπαρκτός, μονάχα ως τέτοιος είναι αποδεκτός μέσα μου. Η Αλήθεια είναι ότι καμία Θρησκεία δεν ακολουθεί τέτοιο Θεό, ενωτικό και χωρίς σαφή χαρακτηριστικά, γιατί δεν εξυπηρετεί πουθενά και κανέναν. Ούτε οικονομικά( με διάφορους τρόπους), ούτε πολιτικά, ούτε για στρατιωτική επιβολή.

Καληνύχτα και πάλι

Ο γνωστός πολυλογάς...




Oly Glowworm:Τρίτη, 12 Ιανουαρίου 2016 0:32 πμ



Φίλε "πολυλογά" πρωτον σε ευχαριστω που με τιμησες με τις σκεψεις σου τις τοσο μεστες και αληθινες που πιστευω εκφραζουν αρκετους σκεπτομενους ανθρωπους .Δευτερον επετρεψε μου μια μικρη διορθωση : εισαι στο blog της glowworm (πυγολαμπιδας ) και το ονομα της ειναι Ολυμπία ,ή Ολυ ή Μπιτσα αν προτιμας ! Και τωρα μπορω να σου πω οτι με την εγγραφη μου αυτη δεν εβαλα θεολογικα θεματα παρα μονο την γενικη εννοια του Θεου - Δημιουργου ετσι οπως την αντιλαμβανομαι σε σχεση με τη Δημιουργια που τοσο με ειχε συνεπαρει στην παιδικη μου ηλικια .Επιπλεον ηθελα να τονισω μια εντελως δικη μου αισθηση σχετικα με τη φυση που μας περιβαλλει οτι εφοσον ειναι θειο δημιουργημα πρεπει να τυγχανει του σεβασμου και της προσοχης μας(οχι λατρευτικα για να μη παρεξηγηθω) σαν να επροκειτο για τον ιδιο τον Δημιουργο τον οποιο οπως πολυ σωστα ειπες ουτε μπορουμε να συλλαβουμε την υποσταση του ουτε να κατανοησουμε την ουσια του .Ευχαριστω και καλο σου ξημερωμα !




THEMIS PAR:Τρίτη, 12 Ιανουαρίου 2016 1:59 πμ



Να με συγχωρείτε, για τη λάθος προσφώνηση. Κάπου μπερδεύτηκα γράφοντας και ταυτόχρονα αναζητώντας, το όνομα εκείνης που απευθύνομαι. Μπίτσα; Όχι δα! Όσο και να μου επιτρέπετε εσείς, δεν επιτρέπω εγώ στον εαυτό μου... Δεν γνωριζόμαστε άλλωστε και τόσο καλά. Αν θέλετε Ολυμπία, πάντα κυρία φυσικά, χωρίς αυτό το χυδαίο - μου -... Ολυμπία μου; τς τς τς

Αναφορικά τώρα με την παρέμβασή μου, που ίσως ξάφνιασε, ειδικά στο πρώτο της κομμάτι, ούτε να θέσω κατευθείαν θεολογικά ζητήματα είχα σκοπό αλλά ούτε να αναιρέσω τα ως τώρα γνωστά. Μπορείτε να κλείσετε τα μάτια, το προτείνω άμεσα, στην περί μύθου πρότασή μου. Όμως δεν μπορείτε να πείτε όχι σε τίποτε άλλο. Οι Πρωτόπλαστοι δεν ασέβησαν γιατί τους έπεισε ο σατανάς ως όφις. Δεν το έκαναν από καπρίτσιο και από καθαρή ασέβεια. "Θα γίνετε ΩΣ θεοί και θα γνωρίζετε το καλό από το κακό" είπε στη Εύα ο Σατανάς...

Το μικρό παιδί, δεν θέλει και καλά να μάθει τι είναι αυτό το "ΘΑ ΚΑΕΙΣ" που λέει η μαμά. Θέλει να αποδείξει ίσως, ότι όπως η μαμά πηγαίνει στη σόμπα και δεν καίγεται, έτσι μπορεί και αυτό. Να ξεμπερδεύει μια και καλή από τη φωνή της μαμάς που προσπαθεί να το φοβίζει. Δεν φοβάται το "ΚΑΕΙΣ"... Δεν το γνωρίζει. Φοβάται τη φωνή της Μαμάς! Στο τέλος επώδυνα μαθαίνει. ΚΑΙΓΕΤΑΙ.

Έτσι και οι Πρωτόπλαστοι. Άρτι πλασθέντες. Ακόμη το μυαλό ως παιδιού. Δεν γνώριζαν από Θάνατο. Τι σήμαινε ΠΕΘΑΝΕΤΕ δεν ήξεραν. Ούτε είχαν κάνει ακόμη παιδιά, ούτε είχε πεθάνει κανείς τους (ναι και στον Παράδεισο θα πέθαιναν αλλά ανώδυνα και θα θεώνονταν απευθείας), ούτε από το δέντρο είχαν φάει να ξέρουν αν το πεθάνετε ήταν καλό ή κακό για τη φυσική τους υπόσταση. Μόνο την από τον Θεό Απειλή άκουγαν και εκείνη φοβόντουσαν.

Πάνω σε αυτό το φόβο πάτησε ο Σατανάς και τη ματαιοδοξία τους.

Τώρα μετά από χρόνια ξέρω γιατί αρρωσταίνει ο άνθρωπος που είναι κομμάτι θεϊκό ,γιατί Θεός και σύγχρονη ζωή δεν συμβαδίζουν .

Αυτό είναι το δικό σου κείμενο που με οδήγησε σε όλα αυτά. Διάβασε το καλά. Τι ουσιαστικά λέει μεταξύ άλλων; Για ένα άνθρωπο που βιάζεται να μεγαλώσει, να ζήσει τι δική του ζωή, ανεξάρτητα αν τη ζήσει με το Θεό ή χωρίς αυτόν, να φτιάξει τις δικές του Βαβέλ, όπου σίγουρα ο Θεός δεν θα τον ακολουθήσει. Τώρα πήγαινε πίσω το μυαλό σου. Όχι σε αυτά που εγώ γράφω, αλλά σε εκείνα που διάβαζες και χαιρόσουν ως μικρή. Πολύ ωραία, θαυμάσια μπορώ να πω. Είναι ευτυχισμένος ένας άνθρωπος σε έναν τέτοιο Παράδεισο; Πώς όχι; Σίγουρα! Γιατί να θελήσει, για οποιονδήποτε λόγο ή εξήγηση που απλά εγώ δίνω, κάτι παραπάνω; Όχι Ολυμπία, δεν υπήρχε αντικειμενικός λόγος. Ο Μόνος λόγος ουσιαστικά ακούει στον Σατανά που φέρει το όνομα Άνθρωπος!

Όπως γνωρίζουμε Ολυμπία ο Άνθρωπος είναι οι επιλογές του. Και αν φτιάχτηκε καθ ομοίωσιν Θεού, όπως και οι Άγγελοι περίπου εντέλει και ο Εωσφόρος, γνωρίζουμε πια γιατί η Γη την έχει κάνει από "κούπες"...

Και μετά απ όλα αυτά, προσέθεσα το ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ όπου πραγματικά ομιλώ περί ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και πραγματικού Θεού... Αλλά στο Υστερόγραφο. Κάποιες φορές είναι αλήθεια, μου συμβαίνει. Τα περισσότερα τα γράφω εκεί που πρέπει να γράψω δυο τρεις άντε τέσσερις γραμμές. Τι να κάνουμε, έτσι είμαι εγώ. Να όπως τώρα... Δεν μπορώ παρά να μη σε πειράξω κλείνοντας με το ερώτημα: Ποιος άφησε τον Σατανά να εισέλθει στον Ιερό τόπο του Παράδεισου; Πώς μπήκε μέσα; Επρόκειτο για άλλο ένα σχέδιο, συνεργασία ιδιότυπη, στοίχημα να το πούμε έτσι, όπως και στην περίπτωση του Ιώβ;

Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα

Θεμιστοκλής




Oly Glowworm:Τρίτη, 12 Ιανουαρίου 2016 6:02 μμ



Oλυμπία και ευχαριστω για τη δευτερολογια ,

Το "μου" που αρκετοι φιλοι και φιλες το χρησιμοποιουν δεν το κατακρινω αν και προσωπικα δεν το συνηθιζω .Μπορω ομως να κρινω την συνηθεια εκεινων που το χρησιμοποιουν .Θα έλεγα οτι ειναι μια προσπαθεια να ερθουν πιο κοντα στον συνομιλητη και να κερδισουν θετικες εντυπωσεις και συμπαθεια ,δεν θελω να σκεφτω κατι περισσοτερο γιατι θα με βαλει στη θεση του κριτη και δεν θα το ηθελα .Αλλωστε δεν ειμαστε εδω για να κατακρινουμε ο ενας τον αλλον ,υπαρχει τοσο θετικη και καλη ατμοσφαιρα στα περισσοτερα blog και ειδικοτερα των φιλων που δεν υπαρχει λογος να βαζουμε στο μικροσκοπιο τετοιες λεπτομερεις και να χαλαμε το κλιμα και την διαθεση .Αλλωστε δεν ειναι και καμια βρισια ,ας το δεχθουμε σαν φιλικη προσφωνηση γιατι εχουμε δει και εχουμε ακουσει συμπεριφορες που στην ουσια προκαλουν τεραστια ζημια στη φημη των κοινωνικων δικτύων ,οποτε αυτο το αντιπαρερχομαι.

Οσον αφορα τα υπολοιπα που απαντουν στο θεμα μου : πισω απο τους μυθους υπαρχει κρυμμενη ιστορια και γνωση που χανεται στα βαθη των αιωνων και ποιος μπορει να γυρισει πισω να δει τα γεγονοτα ? Η Γεννεση εξ αλλου απαντα στην περιεργεια των ανθρωπων εκεινης της ιστορικης περιοδου που ειχαν τα ιδια ευλογα ερωτηματα για τη Δημιουργια του κοσμου .Μεχρι πριν χρονια κιεμεις ετσι τα δεχομασταν οπως τα ακουγαμε .ομως η προοδος του ελλογου ανθρωπου τον ωθει να αναζητει ολο και ποιο αληθοφανεις απαντησεις και ερμηνειες .

Εδω καλα καλα ομως δεν εχουμε απαντησει αν υπαρχει Θεος ή οχι ,καθως επισης στο ονομα του διαπραττονται εγκληματα ,υπαρχουν τεράστιες ανισοτητες ,πεινα και δυστυχια ,ενω καποιοι αλλοι στα εργαστηρια ετοιμαζουν την αναζητηση νεων φιλοξενων πλανητων για την αποικηση τους , σχηματα οξυμωρα ολα αυτα και η ιδια η ζωη μας δειχνει οτι το καλο και το κακο υπαρχουν σε αφθονια και τα δυο .

Μας εβαλε δυσκολα ο Δημιουργος με την ελευθερη βουληση ,αλλα για να ειναι αποτελεσματικη χρειαζεται να εχουμε γνωσεις κι εμεις σχεδον ξυσαμε την επιφανεια της επιστημης και προσπαθωντας να προχωρησουμε εν τω βαθει κοντευουμε να τιναξουμε τον πλανητη στον αερα .Τι να κανει τις προειδοποιησεις απ τη μαμα του το μικρο παιδι ? αν ειναι να καει θα καει αλλιως πως θα μεγαλωσει ? Δεν πιστευει την μαμα του οχι γιατι δεν τη αγαπαει αρκετα αλλα γιατι θελει να μαθει μονος του αν η φωτια καιει ,ειναι εγωιστης οπως ολα τα μικρα παιδια κιαν δεν πειραματιστει με τη φωτια δεν θα μαθει .Επομενως εδω μερικες θρησκειες ηταν αναποτεleσματικες στην προοδο του κοσμου με τις απαγορευσεις .Το καλο και το ωφελιμο υπαρχει ,το κακο περιμενει στη γωνια και η συνειδηση το μεγα αυτο οπλο καιροφυλακτει εναντια στο κακο.

Η δικη μου φραση που σταθηκες και ηταν η αφορφη για ολη αυτη τη συζητηση ,απαντα στον λανθασμενο προσανατολισμο της τεχνολογιας και της επιστημης που εχει λοξοδρομησει δραματικα .Και η ανησυχη φωνη της γραφης μου ,αναζητησε σαν απαγγειο εκεινες τις μνημες ενος ξεχασμενου παραδεισου των παιδικων μου χρονων που λεει : αφηστε με επιτελους να ζησω σαν ανθρωπος !